Nilgün Marmara Neden sancılar eksik olmaz iyi insanların yüreğinden... Nazım Hikmet Gülümseyerek sövüyorum ben gitmişine ama gelmeyişine... Sinem Tetik
Yıllar sonra : Bir şehirde yağmur yağarken kaldırımda bi adam yürür. Kadın trafikten bunalmış etrafa bakarken genç adamı görür adam sırılsıklam bezmiş ve mutsuz pencereyi açar kadın seslenir adama, adam yaklaşır arabaya, gelmesini çok ıslandığını gideceği yere bırakaliceğini söyler kadın ona. Adam arabaya biner. Kadın çok tanıdık gelir ona ama bir türlü hatırlayamaz onu. Kadın çoktan tanımıştır adamı. Belli etmez ismini sorar adam söyler, adam kadına sorar kadın gülümser :) Israr etmez adam zaten sevmez ısrarı. Trafik hala yoğun ve yağmur hala devam etmektedir, bir yerlerde durup kahve içmeyi teklif eder adam.Bir kafeye giderler bir sütsüz bir de az sütlü kahve söyler kadın bilir kadın adam sütsüz sever kahvesini. Anımsayamadığı ama kendisini tanıdığını bildiği kadını inceler. Kadın içten içe güler bu duruma yıllar sonra bu şekilde tekrar getirmişti hayat adamı ona. 1.x